مستند قانونی جرم توهین ماده 608 قانون مجازات اسلامی می باشد که در آن آمده است:توهین یا اهانت عبارت از کاری ( اعم از قول ، اشاره و عمل ) است که متضمن اسناد و اخبار نبوده و به نحوی از انحاء در حیثیت متضرر از این جرم نوعی وهن وارد کند .توهین غالبا با الفاظ فحش و تحقیر محقق می شود و اشاره و یا عمل موهن هم قائم مقام همین الفاظ می باشند . ممکن است در جرم توهین مجرم از طرف مجنی علیه تحریک شده باشد که در اینصورت مجازات خفیف خواهد شد . بنابراین در توهین : اولا – الفاظی ( یا اشاره یا عملی ) که به حیثیت طرف لطمه وارد کند به کار می رود به معنی الفاظ ذاتا موهن نیست ولی طرز تلفظ موهن است . بعضی الفاظ در بعضی ازمنه و امکنه موهن است ثانیا – با ملاحظه شخصیت طرف باید موهن بودن لفظ احراز شود . ثالثا – قصد توهین . عنوان هتک حرمت اعم از افتراء و توهین است در مورد توهین به مأمور دولت احراز دو امر ذیل هم لازم است : اول – وضعیت استخدامی مأمور . بازنشته مأمور دولت نیست . دوم –وقوع توهین در حال انجام وظیفه و یا به سبب انجام وظیفه در ارتباط با جرم توهین ( چه ساده ، چه مشدد ، چه توهین به مقدسات و)   عدّه ای اعتقاد دارند که در این جرم الزاما باید از الفاظ رکیک استفاده  شده باشد ؛ ولی ماده واحده ی استفساریه نسبت به کلمه ی اهانت ، توهین و یا  هتک حرمت و ... می گوید « ... بکار بردن الفاظی که صریح یا ظاهر باشد و یا  ارتکاب اعمال و انجام حرکاتی که با لحاظ عرفیات جامعه و با در نظر گرفتن  شرایط زمانی و مکانی و موقعیت اشخاص موجب تخفیف و تحقیر آنان شود.»در ضمن می دانیم برای رخ دادن جرایمی اینچنینی کلمه باید در نزد گوینده ی  آنها دارای معنای تحقیر و توهین آمیز باشد و نیازی نیست که مخاطب این  کلمات هم به معنای آن آگاه باشد .    به طور کلی توهین در دو مفهوم عام و خاص به کار می رود: توهین در مفهوم عامشامل فحاشی، قذف، نشر اکاذیب، سب و افتراست و به معنای خاص نیز شامل توهینساده و مشدد موضوع مادتین 608 و 609 ق.م.ا می باشد. توهین ساده موردی استکه عمل مادی وهن آور و بدون توجه به شخصیت بزه دیده صورت می گیرد یعنی طرفجرم اشخاص عادی است ولی توهین مشدد یا مقید، موردی است که به اعتبار شخصیتطرف جرم یا نحوه ارتکاب دارای مجازات شدید است. توهین به مستخدمین کشور- اعم از مقامات رسمی و یا مستخدمان عادی- از جمله مصادیق توهین مشدد است.     “توهیندر معنای اخص عبارت است از نسبت دادن هرامر وهن آور اعم از دروغ یا راست،به هر وسیله و طریق ای که باشد یا انجام دادن هر فعل یا ترک فعل که از نظرعرف و عادت موجب کسر شان و یا پست شدن طرف می شود.” (پاد، دکتر ابراهیم،1352، ص 373.) توهین یک مفهوم کلی است و بدین ترتیب فحاشی را می توان ازمصادیق آن دانست اینک به عناصر توهین مشدد در محل بحث ما توهین بهمستخدمین کشور می پردازیم. عنصر قانونی در ماده609ق.م. ا است که مقرر می دارد: «هرکس با توجه به سمت، یکی از روسای قوهیا معاونان رئیس جمهور یا وزرا یا یکی از نمایندگان مجلس شورای اسلامی یانمایندگان مجلس خبرگان یا اعضای شورای نگهبان یا قضات یا اعضای دیوانمحاسبات یا کارکنان وزارتخانه ها و موسسات و شرکت های دولتی و شهرداری هادر حال انجام وظیفه یا به سبب آن توهین نماید به سه تا شش ماه حبس و یا تا74ضربه شلاق و یا پنجاه هزار تا یک میلیون ریال جزای نقدی محکوم می شود». عنصر مادی الف- عمل مادی وهن آور اولینجزء از عنصر مادی این جرم انجام عمل وهن آور است که ممکن است به صورت فعلیا ترک فعل توهین آمیز صورت پذیرد. در ارتباط با عمل مادی وهن آور، باتوجه به کلی بودن کلمه توهین و اعم بودن آن، چنین استنباط می شود کهقانونگذار ما شرط خاصی در این خصوص قائل نشده است. بنابراین مشمول مادهمورداشاره اعم از این است که شفاهی باشد یا کتبی، به وسیله گفتار و کتابتو تصویر باشد یا بی گفتار و کتابت در طرز رفتار وعمل توهین کننده مستترگردد (همان منبع، ص 375) زیرا در کلیه اقسام اهانت اعم از زبانی، قلمی وعملی مخاطب اعم از افراد عادی یا مستخدمین کشوری به نحوی از انحای مورداهانت قرار می گیرند  ....